۱۳۹۴ خرداد ۲۳, شنبه

حجاب:
در آیین زرتشتی حجاب بگونه مسلمانان وجود ندارد. واژه حجاب که عربی است کاربرد آن تنها برای زنان مسلمان است.
پوشش تن و اندام برای زنان و مردان نسبت به فرهنگ و باورهای نیک و بد هر مردم آن کشور است.
اشو زرتشت بزرگ ایرانی در نسک گاتها از پوشش انسانها بویژه بانوان هیچ سخنی به میان نیاورده و چیزی نگفته است و کاری به چی و چگونه پوشیدن انسانها بویژه زنان نداشته است.
در ایران باستان زنان و مردان هیچگاه لخت نبوده اند و زنان هرگز آنگونه پوششی که تنها چشم و رخ دیده شود نداشته اند. نگارها در تخت جمشید گویای سخن ماست.
ایرانیان نسبت به محل زندگی و آب وهوا و شیوه کار و زندگی خود در شهر و روستاها پوشش های زیبای گوناگون خود را داشته اند. بانوان ایرانی همچون: زنان گیلکی، مازندرانی، بختیاری، کرد، لر، بلوچ، پارس؛ آذری و دیگر مردمان رنگین کمان زیبای ایران زمین با پوشش های رنگارنگ.
در ایران زمین ویژگی هایی پوشش های نژاد و تبارهای ایرانی بگونه یکسان بوده که این پوشش ها با رنگهای زاستار(طبیعت) همگون است مانند: رنگهای سرخ، سبز، ارغوانی، زرد، آبی، سپید و دیگر رنگهای شاد که در پوشش آنان به چشم میخورد و در درازای تاریخ اینگونه بوده است.
ایرانیان از جامه و رخت و لباسهای تیره و تار استفاده نمیکردند. نیاکان نیک ما ایرانیان باور داشتند که رنگهای کبود و تیره اندوهگین و افسردگی آور هستند.
از آنجایی هم که مردان ایرانی دل و چشم پاکی داشتند نیازی به پوشاندن زنان ایرانی نبوده که در جامعه و در خانه و کنار فامیل پوشش آنچنانی و زننده داشته باشند. در دین زرتشتی زن و مرد برابرند و نسبت به همدیگر ارزش و ارج گذارده و میگزارند.
آری. حجاب واژه عربی است این واژه پس از هجوم مذهب تازشگر و ستمگر تازی به ایران ما وارد شد و براستی که چه زورها و ستم هایی که تاکنون با این واژه و بنمایه اش بر دختران و بانوان ایرانی روا نداشته اند و چه بسا که حجاب اسلامی بانوان ایرانی را در گرمای بالای تابستان آزرده و رنج داده است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر